مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد در آستانه رقابت‌های قهرمانی جهان ٢٠١٧ فرانسه، در حالی هفته گذشته برگزار شد که یکی از بهترین خروجی‌ها را بین انتخابی‌های چند سال اخیر این تیم داشت.
به گزارش شرق، مسابقاتی که فقط محدود به یک رویداد ورزشی نبود و رقابتی بی‌نظیر از نفرات اصلی کشتی کشور را با گوش‌شکسته‌های جوان به نمایش گذاشت. اتفاقات و نتایج غیرقابل پیش‌بینی‌ای رقم خورد و بزرگان و عنوان‌داران مغلوب جوانان شدند.
یکی از مهیج‌ترین کشتی‌های این انتخابی، رقابت مدعیان در وزن ١٢٠ کیلوگرم بود. جایی که یدالله محبی خود را به‌عنوان پدیده جدید تیم ملی کشتی آزاد به همه معرفی کرد. او که با آمدنش به این عرصه بعد از سال‌ها دوباره کشتی کرمانشاه را زنده کرده است. یدالله آمده تا حالا پا جاي پای بزرگانی چون محمدحسن و محمدحسین محبی، عموهای خود بگذارد.
مردانی که در دهه ٨٠ میلادی ستاره‌های کشتی آزاد ایران در آسیا و جهان بودند. یدالله در هر دو فینال انتخابی شگفتی‌ساز شد و توانست کمیل قاسمی، دارنده مدال‌های نقره و برنز المپیک را با نتیجه مشابه ٥ بر ٢ شکست دهد. این جوان کرمانشاهی با کشتی‌های جانانه‌ای که گرفت، دیگر جای هیچ شک و شبهه‌ای را باقی نگذاشته تا اعضای شورای فنی مجددا درباره اعزام ملی‌پوش این وزن به مسابقات جهانی تصمیم‌گیری کنند. محبی از همین الان مسافر فرانسه است و به مدال این میدان بزرگ فکر می‌کند.
کشتی‌گیر سنگین‌وزن تیم ملی از سطح رقابت در این انتخابی می‌گوید: «سطح مسابقات در همه اوزان واقعا بالا بود. این رقابت‌ها واقعا ثابت کرد که برای کشتی آزاد ایران پشتوانه‌سازی زیادی صورت گرفته است. اصلا جای نگرانی بابت آینده این تیم وجود ندارد. نسل جدیدی برای حضور در بازی‌های المپیک ٢٠٢٠ توکیو در راه است.
دیدید که آقای خادم خودشان هم گفتند وضعیت کشتی آزاد به‌گونه‌ای است که تا المپیک ۲۰۲۰ توکیو، شرایط تشکیل سه تیم ملی را خواهیم داشت. خوشبختانه در مسابقه وزن ١٢٠ کیلوگرم انتخابی، تقریبا همه مدعیان حاضر بودند. من بعد از مسابقات آسیایی هند که عنوان قهرمانی را به دست آوردم، خیلی تلاش کردم تا بتوانم در این انتخابی سربلند شوم. خدا را شکر بدنم آماده بود. برای اول‌شدن آمدم و خدا را شکر به هدفم هم رسیدم».
محبی خوشحال است از اینکه توانسته قهرمان صاحب‌نامی چون کمیل قاسمی را شکست دهد: «کشتی‌گرفتن با آقای قاسمی برای من یک افتخار است. ایشان یکی از بزرگ‌ترین و بهترین‌های سنگین‌وزن دنیا هستند. شکست چنین ورزشکار بزرگی واقعا برایم جای خوشحالی دارد. خوشحالم که این حس خوب را دارم».
قهرمان آسیا حالا به شکست طاها آکگول، قهرمان المپیک ٢٠١٦ ریو فکر می‌کند. کشتی‌گیری که قاسمی را مغلوب خود کرد: «ان‌شاءالله در مدت باقی‌مانده تا مسابقات قهرمانی جهان فرانسه باید طوری تمرین کنم که به آمادگی کامل برسم و بتوانم آنجا مدال بگیرم. از بیشتر رقبایم شناخت دارم فقط با طاها آکگول، حریف ترکیه‌ای کشتی نگرفتم. خودم خیلی خوشبینم که می‌توانم در مسابقات جهانی مدال بگیرم. سخت‌ترین رقیبم هم این کشتی‌گير ترک است که ان‌شاءالله بتوانم او را شکست دهم».
این کشتی‌گیر ٢٣ساله که دو سال است به عضویت تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان درآمده، موفقیت‌هایش را مدیون خانواده کشتی‌دوست خود می‌داند: «مشوق اصلی من در این راه پدرم بود. بعد از آن عموهایم خیلی برايم زحمت کشیدند. آنها من‌را ساختند که به اینجا رسیدم. برادرم ارشک هم ٢١ساله است و او هم در کشتی پهلوانی فعالیت می‌کند. برای ارشک هم خیلی زحمت کشیدند. ارشک هم قهرمان مسابقات انتخابی شد و قرار است او هم به مسابقات جهانی پهلوانی اعزام شود. از زحمات آقای خادم، رئیس فدراسیون کشتی هم واقعا باید سپاسگزاری کرد. ٢٤ساعته برای فدراسیون کشتی کار می‌کنند. او با وجود اینکه الان مربی نیست، در تمرینات ما حاضر می‌شود و کنار تشک می‌ایستد تا کشتی‌گرفتن ما را ببیند».
برادران محبی؛ قهرمانانی که به حق خود نرسیدند
برادران محبی از جمله ستاره‌های بعد از انقلاب بودند که در ورزش ایران به حق خود نرسیدند. محمدحسین متولد ١٣٣٤ است و محمدحسن متولد ١٣٣٥. این برادران کرمانشاهی که فرزند پهلوان حاج‌یدالله‌خان محبی‌اند، خیلی زود در کشتی ایران چهره شدند. آنها در حدود ٢٢سالگی ملی‌پوش شدند و نزدیک به یک دهه در میادین مختلف حضور داشتند.
محمدحسین یک طلا و یک برنز بازی‌های آسیایی را دارد و در مسابقات قهرمانی آسیا هم دو طلا و یک برنز کسب کرده است. نقره مسابقات جهانی ١٩٧٨ مکزیکوسیتی هم در ویترین افتخارات محبی بزرگ‌تر دیده می‌شود.
محمدحسن که نسبت به برادرش سنگین‌وزن‌تر بود و بیشتر در ٩٠ کیلوگرم کشتی می‌گرفت، ویترین افتخارات پربارتری دارد. او بین سال‌های ١٩٧٩ تا ١٩٨٩ پنج‌بار قهرمان آسیا شد. یک طلا و یک نقره بازی‌های آسیایی را هم دارد.
محمدحسن محبی یک مدال برنز قهرمانی جهان را در سال ۱۹۹۰ به دست آورد، در مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۸۵ بوداپست هم به دیدار فینال رسید و با شکست از ویلیام شر، کشتی‌گیر آمریکایی، دوم شد، اما به دستور مسئولان وقت تیم ایران در هنگام برافراشته‌شدن پرچم آمریکا و پخش سرود ملی این کشور مدال خود را به زمین انداخت و از سکو پایین آمد. پس از این اقدام، مدال نقره به طور رسمی از او گرفته شد. ایران هم دو دوره از مسابقات کنار رفت.
برادران محبی از جمله ورزشکاران نسل سوخته ورزش ایران هستند. آنها به دلیل شرایط جنگ، مسابقات مهمی از جمله رقابت‌های قهرمانی جهان (۱۹۷۹، ۱۹۸۳، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷) را از دست دادند. افسوس آنها نرفتن به دو المپیک بود. برادران محبی در شرایطی که در اوج دوران ورزشی خود قرار داشتند از حضور در دو المپیک ۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لس‌آنجلس محروم شدند. ایران آن دو المپیک را به دلیل مسائل سیاسی تحریم کرد. بدون‌تردید این دو کشتی‌گیر نامدار توانایی این را داشتند تا چند مدال جهانی دیگر و مدال المپیک را هم در کارنامه خود داشته باشند. محبی‌ها در کشتی پهلوانی هم پرافتخارند.
محمدحسن در مقطعی سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ایران بود. او در سال ٢٠٠٢ تیم کشتی ایران را در مسابقات جهانی تهران قهرمان کرد، اما پس از کسب نتایج ضعیف در بازی‌های آسیایی بوسان از سمت خود کنار رفت.
یدالله محبی، برادرزاده محمدحسن و محمدحسین که هم‌نام پدرشان است، حالا این فرصت را دارد تا خاندان محبی را به اولین مدال المپیکی‌شان برساند.
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
