چرا مردم در برابر فراخوان انصراف از یارانه‌ها، نیشخند می‌زنند؟

یادداشت زیر را آقای حمید نجف، عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار برای فرارو ارسال نموده‌اند:

شاید اگر كمی منصف بودیم، حق را به مردم می‌دادیم، مردمی كه برای شكوفایی و پربار شدن نهال نو پای انقلاب از همه چیز خود گذشتند و با خون خود آن را سیراب كردند.

مادران و پدران صبوری كه صادقانه و با اخلاص برای حراست از خاک، ناموس و اعتقاد خود از تكه‌های جانشان گذشتند.

انسان‌هایی كه برای سر بلندی سرزمین و احیای باورهای ناب مذهبی و اعتقادی خود همه چیز را در كف نهادند و تقدیم كردند.

مردمی كه روزی با سبقت از هم به سوی میدان مین می شتافتند، امروز به همت درایت و تدبیر مسؤولان در صف سبد ناچیز كالا به جان هم می افتند.

چه بر سر ما آمده است؟

ما كه روزی با یک جمله آن پیر فرزانه از همه چیز خود می‌گذشتیم، چرا امروز در برابر فراخوان انصراف از یارانه‌های دولت منتخب خود ایستادگی می كنیم؟

دلیل این بی‌اعتمادی چیست؟

متاسفانه، نقش مخرب بعضی از مسؤولان در ایجاد این فضا قابل كتمان نیست.

عده‌ای ازمدیران طی سالیان متوالی با وعده و وعیدهای تو خالی و دسته‌ای دیگر با سوء استفاده و دست‌درازی به بیت‌المال و گروهی با تظاهر و نیرنگ در دینداری و بیراهه رفتن بر تنور بی‌اعتمادی بین خود و مردم دمیدند.

دیوار بلند بی‌اعتمادی از زمانی سر به فلك كشید:

كه در دولت عدالت محور بر فاصله طبقاتی افزوده شد.

فسادهای نجومی از زیر دامان پاكترین دولت تاریخ ایران بیرون زد و حرمت انسان در لابه لای چرخ دنده های تورم و گرانی شكسته شد.

پدران ایرانی شرمنده نان شب فرزندان خود شدند و خیابان‌های شهر جولان گاه اتومبیل‌های چند میلیاردی دسته‌ای مرفه بی درد گردید.

دروغ و وعد‌ه‌های سر خرمن جای راستی را گرفت و دین قربانی سیاست‌ورزی بعضی از مسؤولان ما شد.

مردم ما، مارگزیدگانی هستند كه از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسند.

مردم در این اندیشه‌اند كه چه بسا باز هم طبق معمول بودجه سرشار از انصراف یارانه‌ها همچنان در سفره مفسدین اقتصادی ذوب شود و این اقدام هم دستاوردی برای بهبود اوضاع اقتصادی كشور در پی نداشته باشد.

به باور مردم بی اعتماد، دولت باید برای جبران كسری بودجه خود به مبارزه با سوء مدیریت و فساد گسترده اداری و اقتصادی درون خود بپردازد و بیش از این آثار مخرب ناشی از عملكرد غلط بعضی از مدیران بی كفایت را به مردم تحمیل نكند .

هنوز هم در میان مسؤولان و مدیران لایه‌های میانی دولت، كسانی هستند كه به نامه شناسایی و معرفی ویژه خواران بر روی میز خود پوزخند می زنند.

مردم نگران ذوب شدن منابع مازاد از انصراف یارانه‌ها در سفره مفسدین اقتصادی هستند و قطعا تا زمان رفع این نگرانی جدی به فراخوان دولت پاسخ مثبتی نخواهند داد.

ای كاش مدیران محترم دولت تدبیر و امید بیش از آغاز این فراخوان در جهت رفع نگرانی‌های مردم و ایجاد فضای همدلی و اعتماد بیشتر بین خود و مردم تلاش می كردند.

كه اگر این نگرانی و بی اعتمادی نبود، مردم قطعا دست دولت تدبیر و امید را به گرمی می‌فشردند.