روایتی از «اخراجی های فارس»

در طول چند ماه گذشته و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، خبرگزاری فارس که جدی ترین حامی دولت است مشکلات داخلی بسیاری را از سر گذرانده است به گونه ای که گفته می شود در طول این مدت نزدیک به 50 خبرنگار آن اخراج شده و یا استعفا داده اند.

آنچه می خوانید متنی است که قدیمی ترین خبرنگار سرویس سیاسی این خبرگزاری پس از اخراجش در وبلاگ خود منتشر کرده است.

او در این مطلب بیان کرده که علت اخراج او مصاحبه با احمد توکلی و الیاس نادران بیان شده است اما واقعیت چیز دیگری است.

متن کامل مطلب یوسف اسدی را بخوانید:

 31 آبان 1381 رسما کار خود را در خبرگزاری فارس شروع کردم. در طول شش سال و چهار ماه کار خبری در خبرگزاری فارس در تمام حوزه های خبری تجربه کسب کردم. 

البته از ابتدا کار خود را در تجمعات مختلف از جمله تجمعات دانشجویی آغاز کردم. همزمان خبرنگار حوزه قوه قضائیه و دادگاه مطبوعات، دولت، احزاب و ... هم بودم. از اسفند سال 1382 همزمان با آخرین ماههای فعالیت مجلس ششم خبرنگار حوزه مجلس شدم که تا 27 اسفند 1388 که حکم اخراجم را به دستم دادند به مدت پنج سال در مجلس کار کردم. البته با تشکیل دولت احمدی نژاد هم در مجلس بودم و هم در دولت بطوریکه در هشت سفر استانی هیت دولت حضور داشتم. 

در طول این مدت بر عکس برخی از حضرات و مسئولین فارس تنها برای فارس کار کردم و فقط از فارس حقوق می گرفتم. من قدیمی ترین و با سابقه ترین خبرنگار گروه سیاسی فارس بودم. به جرات می توانم بگویم که اگر سابقه کار هفت و یا هشت نفری که اخیرا به گروه سیاسی اضافه شدند را جمع کنید و ضربدر 2 کنید به اندازه نیمی از زحمات من در فارس نمی شود.
 
اما اصل ماجرا؛ دوشنبه 26 اسفند 1387 زمزمه اخراجم و تعدادی دیگر از دوستان از جمله حبیب موسوی دبیر سرویس سیاسی و وحید عسگری دبیر سیاست خارجی شنیده شد. البته طبق رسم ایرانیها که نامه ها و یا حکمی قبل از ابلاغ به مخاطب، ابتدا سر از مطبوعات و سایت ها در می آورند مثل نامه رئیس جمهور به رئیس مجلس مبنی بر اخطار قانون اساسی در باره لایحه بودجه در اسفند سال گذشته، حکم اخراج ما توسط حضرات و با استفاده از نیروهای وابسته آنها ابتدا و ابتدا سر از سایت یاری نیوز در آورد.
 
من در مجلس بودم که این خبر را شنیدم و به سایت یاری نیوز مراجعه کردم دیدم که خبر اخراج ما در آنجا درج شد. (در مورد هدف از درج این خبر در سایت مذکور و علت حذف آن و اینکه چه کسی با یاری نیوز تماس گرفت و گفت که کدام مسئول فارس سلام رساند و خواستار درج این خبر شد، بعدا در همین وبلاگ مطلب خواهم نوشت). بعد از اتمام کارم در مجلس به فارس برگشتم. توانگر سر دبیر فارس به اتفاق داوری جانشینش، بچه های سیاسی را در اتاقش جمع کرد و ضمن اعلام اخراج ما نیروهای جایگزین ما را هم معرفی کرد. سپس توانگر با تک تک (من، عسگری و موسوی) بطور جداگانه جلسه گذاشت. من کاری به جلسه توانگر با آقایان موسوی و عسگری ندارم اما جلسه من و توانگر بیش از یک ساعت بطول انجامید. البته مطالب زیادی در این جلسه بیان شد که بعدا خواهم نوشت. اما نکته ای که می خواهم بگویم اینست که توانگر به من گفت که شما از فارس اخراج شدید. گفتم دلیل اخراج من چیست؟
 
گفت: مصاحبه با نمایندگان خاص از جمله الیاس نادران و احمدتوکلی نمایندگان تهران. گفتم منظور از خاص اینست که من در قبال پول از نادران و توکلی مصاحبه می گیرم. گفت نه. منظور اینست که اگرچه توکلی و نادران اصولگرا و هم منافع ما هستند اما فارس نمی خواهد شما با اینها مصاحبه کنید. گفتم «این هنر یک خبرنگار است که بتواند با دکتر توکلی و نادران مصاحبه کند چون آنها با هر خبرنگاری صحبت نمی کنند. در ضمن اگر در فارس یک جستجو کنید می توانید ببینید که من در طول سال گذشته چند مصاحبه با دکتر توکلی و دکتر نادران داشتم؟ با فرض اینکه این ادعا درست باشد چرا در این زمینه به من تذکر ندادید؟ و یک دفعه تصمیم گرفتید تا مرا اخراج کنید»؟ 

توانگر که حرفی برای گفتن نداشت، گفت: این تصمیم آقای مقدفر مدیرعامل فارس است. توانگر علنا و آشکارا به من گفت که آقای مقدم فر مدیرعامل محترم فارس مرا اخراج کرد ولی من آنرا قبول نکردم. چون داوری دشمن من است و مقدفر دوست من بود و توانگر فردی دروغگو و تحت تاثیر دشمن من. حال چگونه می شود باور کرد که آقای مقدم فر مرا بدون هیچ دلیلی اخراج کند!!!!! 

معتقدم دروغهای توانگر و داوری در مورد اینجانب و سیاه نمایی های آنها در طول یک سال و نیمی که آقای مقدم فر در فارس حضور دارند وی را مجبور به عکس العمل کرد. همه همکاران و دوستانم چه در فارس و چه بیرون از فارس می دانند که من هیچگاه در کار شرافت خود را زیر پا نگذاشتم. تا قبل از اینکه تائید کننده خبر شوم از لحاظ آمار تولید اخبار در فارس نفر اول بودم و بعضا از سوی برخی همکاران مورد شماتت قرار می گرفتم که چرا اینقدر خبر تولید می کنم و توقع حضرات را بالا می برم.
 
از اردیبهشت سال گذشته که تائید کننده شدم باز جزو نفرات اول تولید اخبار بودم و حتی در تابستان سال گذسته یک روز 28 خبر دادم که تا کنون هیچ خبرنگاری در فارس نتوانست این رکورد را بزند. سوال اینست آیا همه این اخبار، مصاحبه با دکتر نادران و توکلی بود؟ وقتی عید امسال پیام تبریک ساده سال نو را برای دوستانم می فرستادم زیرش می نوشتم «اسدی اخراجی». یکی از همکاران گروه سیاسی مطلب جالبی برایم فرستاد که فکر می کنم بهترین جواب برای این ادعای توانگر باشد. این همکار که خود از معترضین نه اخراجی فارس است اینگونه نوشت «اسدی به چند دلیل قابل اخراج نیست 1-پرکاری 2- تخصص در کار 3-ایستادگی در برابر زور 4- سابقه کار و...» اما دلیل واقعی اخراجم از فارس؛ ماجرا از آنجا آغاز شد که بعد از رفتن مهدی فضایلی مدیرعامل سابق فارس، رضا داوری و عباس توانگر یکه تاز میدان شده و منتقدان خود را اخراج کردند و یا عرصه کار را آنقدر تنگ کردند که نیروهای خوب و منتقد آنها فرار را بر قرار ترجیح دهند ( کسانی که از فارس اخراج شدند و یا مجبور شدند که فارس را ترک کنند زیاد هستند و بیش از 50 نفر می باشند اما چون ممکن است خودشان راضی نباشند از ذکر اسامی آنها خودداری می کنم). 

تلاش داوری و توانگر برای اخراجم از فارس در ابتدای مسئولیت آقای مقدم فر به جایی نرسید و همه حربه ها و ترفندهای آنها با شکست مواجه شد و چون دلیل قانع کننده ای برای اخراجم نداشتند آقای مقدم فر نه تنها زیر بار نرفت بلکه به من پیشنهاد پذیرش مسئولیت در فارس را داد که من نپذیرفتم و در نهایت قرار شد تا علاوه بر آنکه خبرنگار مجلس باقی بمانم بلکه به تایید کنندگی خبرهای سیاسی ارتقا یابم. ( البته در این زمینه سید نظام موسوی هم زحمات زیادی کشیدند که من همواره قدردان ایشان خواهم بود) .
 
از طرف دیگر با وجود آنکه داوری و توانگر عرصه کار را برایم تنگ کرده بودند تا من از فارس بروم اما من معتقد بودم که نباید فارس را ترک کرد تا حضرات به اهدافشان نرسند بلکه باید ماند و حداقل ما را اخراج کنند و هزینه اش را هم بپردازند. بعد از اخراج فله ای برخی از همکاران از فارس از نیمه دوم سال گذشته و همچنین بعد از ترک فارس از سوی برخی همکاران به دلیل اعتراض به عملکرد حضرات، این سوال مطرح شد که چرا فارس نیروهای خوب خود را اخراج می کند و به اصطلاح چرا فارس فرزندان خود را می خورد؟ وقتی این سوال جدی تر مطرح شد داوری به این سوال پاسخ داد و خیال همه را راحت کرد. داوری در اوایل اسفند ماه سال گذشته در مقابل سوال آقای وحید عسگری دبیر سیاست خارجی فارس در این زمینه، به زدن اتهام روی آورد و اخراجیهای فارس را به داشتن مشکل اخلاقی و مالی در فارس متهم کرد.

(البته اتهام اخلاقی به اخراجیهای فارس آنقدر زشت است که از بیان آن خودداری می کنم) البته داوری به مطرح کردن اتهام پیش آقای عسگری بسنده نکرد و در مقابل سوال چند همکار دیگر نیز همین اتهامها را تکرار کرد. اینجانب پس از شنیدن این موضوع که داوری اخراجیهای فارس را با زدن اتهام تخریب می کند بر اساس وظیفه شرعی خود تصمیم گرفتم تا موضوع را با آقای مقدم فر مدیرعامل محترم فارس مطرح کنم و اعتراض خود را بیان و تاکید کنم که از اشاعه اینگونه اتهامها جلوگیری کرده و با داوری برخورد کند اما آقای مقدم فر در آن روز که من از موضوع مطلع شدم در فارس نبودند به آقای قلی زاده قائم مقام فارس مراجعه کردم و خواستار برخورد با داوری و جلوگیری از اشاعه اینگونه اتهامات شدم و تاکید کردم تا با هماهنگی آقای مقدم فر از اشاعه آن جلوگیری شود چون طرح این موضوعات را به ضرر فارس می دانستم. البته آقای عسگری نیز در جلسه ای با توانگر نسبت به طرح اتهامات و عواقب آن هشدار داده بود و از توانگر خواست تا ضمن پیگیری موضوع آقای مقدم فر را در جریان قرار دهد. 

اما برخوردی با داوری صورت نگرفت و اتهامات بیشتر شد و همه و همه از اتهامات با خبر شدند و تنها خواجه حافظ شیراز از موضوع با خبر نشد. گویا حضرات فارس اینگونه به اطلاع آقای مقدم فر رساندند که عسگری بیچاره در فارس جوسازی می کند در حالیکه خود داوری علاوه بر آنکه این موضوعات را در فارس اشاعه داد بلکه سعی کرد اینگونه وانمود کند که خبرنگاران این موضوعات را دامن می زنند. آقای مقدم فر در آخرین جلسه سال گذشته با کارکنان فارس در روز دوشنبه 26 اسفند به این موضوع اشاره کرد و بر اساس اطلاعات غلط داده شده طوری صحبت کرد که انگار خبرنگاران و در راس آنها عسگری بیچاره این موضوعات را مطرح کردند.
 
اینجانب وقتی دیدم حضرات فارس اطلاعات غلط به آقای مقدم فر دادند در حین صحبت آقای مقدم فر در جلسه دستم را بلند کردم تا به اطلاع آقای مقدم برسانم که عامل اشاعه این اتهامات در تحریریه فارس و جوسازیها خود داوری است. اما آقای مقدم فر خطاب به من گفت: « هیچ کس حق صحبت ندارد حتی شما که دوست من هستید». من در اعتراض به عملکرد داوری و متهم کردن خبرنگاران در قضیه ای که هیچ نقشی نداشتند جلسه را ترک کردم. یکی دیگر از معترضین به عملکرد حضرات نیز جلسه را ترک کرد. بعدا تصمیم گرفتیم تا با بازگشت به جلسه حرفهای خود را بزنیم. بعد از بازگشت و پایان سخنان آقای مقدم فر همان دوستی که جلسه را ترک کرد حرفهای خود را زد.(چون ممکن است خودش راضی نباشد از نقل اظهاراتش خودداری میکنم). 

من نیز از آقای مقدم فر خواستم اجازه صحبت دهد اما مخالفت کرد ولی خطاب به آقای مقدم فر گفتم که «عامل طرح همه این اتهامات آقای داوری است و این موضوع هم به مدیریت توانگر برمی گردد». بعد از بیان این جملات برای پوشش برنامه به مجلس رفتم و در طول راه متوجه شدم که یاری نیوز خبر اخراج ما را درج کرد. 

اما چند نکته؛ 1- هدف از نوشتن این مطلب بیان حقیقت بود. چون داوری پشت سر خیلی ها حرف و حدیث در آورد تصمیم گرفتم دلیل اخراجم را بنویسم تا اگر داوری روزی در مقابل این پرسش قرار گرفت که «به فرض آنکه همه کسانی که از فارس اخراج شدند مشکل مالی و اخلاقی داشتند و ادعای شما درست باشد، اسدی چرا اخراج شد؟» نتواند دروغی دیگر بگوید و اتهاماتش را تکرار کند. 2- اصل ماجرای اخراج من امر به معروف و نهی از منکر به داوری و توانگر بود و معتقدم اخراج شدن از سر کار به دلیل امر به معروف و نهی از منکر یک افتخار است. نه پول فارس در دستم من بود که اختلاس کنم و نه مشکل اخلاقی داشتم. 3- وقتی به دکتر نادران و دکتر توکلی گفتم که توانگر دلیل اخراج مرا مصاحبه با شماها عنوان کرد، باور نمی کردند. البته دلیل واقعی اخراج را هم برایشان توضیح دادم. 4- داوری یک اشغالگر است و به دلیل جوسازی در فارس و زدن اتهامات ناروا به خبرنگاران و اخراجیهای فارس باید از فارس اخراج شود. هر دلسوز فارس و خبرنگاری که خواستار عزت و سربلندی فارس است باید در این زمینه تلاش کند. 

وقتی داوری از فارس برود توانگر قابل تحمل خواهد بود البته نه بعنوان سردبیر. آقای مقدم فر بعنوان مدیرعامل نیز دیگر از مجموعه فارس اطلاعات غلط نخواهد داشت. 5- تا زمانی که داوری در فارس باشد باید منتظر اخراج نیروهای اصیل فارس باشیم. چون داوری ادامه حضور خود در فارس را منوط به اخراج نیروهای توانمند و خبره می داند. 6- توانگر تا قبل از حضور داوری در فارس فردی منطقی بود اما بعد از حضور داوری کاملا عوض شد بطوریکه توانگر اگر در زیر آفتاب سوزان باشد ولی داوری به وی بگوید که هوا بارانی است، باور می کند. 7- داوری باید استغفار کند و از همه کسانی که به آنها اتهام ناروا زد عذر خواهی کند. امیدوارم خداوند او را هدایت کند.