فرارو- هرگز مشاهده نابودی یک رابطه خوشایند نبوده است. الکسیس سیپراس، نخست وزیر یونان با تلاش برای تحقیر این کشور، طلبکارانش را متهم کرده؛ او صندوق بین المللی پول را متهم به «مسئولیت کیفری» در قبال آسیب های یونان می کند. سیاست مداران برجسته ناحیه یورو آشکارا می گویند بدون توافق برای آزاد کردن بدوجه نجات طی چند روز آینده، دو پدیده قصور در بازپرداخت و «خروج یونان» نمایان می شوند.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از اکونومیست، این فوریت به دلیل بازپرداخت 1.5 میلیارد یورویی است که به نظر می رسد یونان استطاعت پرداختش به صندوق بین المللی پول تا 30 ژوئن را ندارد و این در حالی است که در همین تاریخ مدت زمان بسته کمک مالی به یونان منقضی می شود. اتحادیه اروپا هفته آینده نشستی را برگزار خواهد کرد و احتمالا در این نشست سیپراس و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان دیداری دو جانبه داشته باشند. هنوز هم احتمال توافق وجود دارد اما طرفین به مرحله نفرت از یکدیگر رسیده اند. اگر این یک ازدواج بود، وکلا جلسه می گذاشتند.
طلاق برای همه فاجعه خواهد بود. مشکل اینجا است که اگر یونان و ناحیه یورو شرایط روابط خود را تغییر ندهند، با هم ماندن شان چندان مطلوب نخواهد بود.
برای پی بردن به چرایی این مسئله، نگاهی به نتایج قصور در بازپرداخت بدهی و خروج یونان بیاندازید. پس از پس سال بحث آزاردهنده، برخی از مقامات آماده پذیرش این چشم انداز شده اند. آنها در اشتباه هستند.
سود این استقراض برای یونان کم و هزینه هایش هنگفت بوده است. این کشور می تواند به آسانی از بدهی 317 میلیارد یورویی یا حدود 180 درصد تولید ناخالص داخلی بگذرد. اما این رقم کمتر از آنچه به نظر می رسد، برای یونان ارزش دارد. با وجود آنکه این بدهی هنگفت است، طی دهه ها قابل پرداخت است. بهره پرداخت ها تا اوایل دهه 2020 میلادی سالانه تنها سه درصد تولید ناخالص داخلی است. حتی برای کشوری مانند ینان نیز این شرایط قابل مدیریت است. خروج از یورو نیز پیامدهای مثبت چندانی ندارد. در تئوری، یونان با یک دراخمای جدید و بانک مرکزی مستقل می تواند از قیمت ها بکاهد و بر رقابت پذیری خود بیافزاید. اما سطح تجارت یونان نسبتا کم است و در حال حاضر دستمزدهای اسمی را 16 درصد کاهش داده، بدون آنکه رونقی در صادرات اتفاق افتاده باشد.
در مقابل، هزنیه خروج یونان گزاف خواهد بود: بانک های ورشکسته، پس انداز اندک، قراردادهای نقض شده و اعتماد به نفس درهم شکسته. خروج یونان از یورو و احتمالا اتحادیه اروپا به عنوان کشوری که دارای تاریخچه ای از کودتاها است خطر بروز خشونت و حتی فساد بیشتر را به دنبال دارد.
این یکی از دلایلی است که باعث می شود ناحیه یورو پیش از رها کردن یونان، بار دیگر بیاندیشد. یک کشور شکست خورده در دریای اژه، یک مشکل برای اتحادیه اروپا خواهد بود و اصلا مهم نیست که سیاستمداران آن رشوه را به یورو پذیرفته باشند یا به دراخما- در واقع این مشکل بزرگتر و سرکش تر از آنچه یونان امروز است، خواهد بود. علاوه بر این، قرار بود اتحادیه پولی غیرقابل فسخ باشد. در واقع اگر اعضای آن خطر خروج را ایجاد کنند، ممکن است این مسئله به دیگر اقتصادهای آسیب پذیر، از جمله پرتغال و قبرس سرایت کند.
برخی افراد که احتمالا شامل سیپراس هم می شود، به این نتیجه رسیده اند که هزینه خروج یونان آنقدر بالا است که این کشور بتواند روی فرصت لحظه آخری که ناحیه یورو به آن اعطا می کند، حساب کند. اما این طرز تفکر غیرمسئولانه است. اگر قرار است یورو متحمل این شرایط شود، قوانینش باید قابل اجرا باشد. با این حال مطمئن باشید که محدودیت هایی برای آستانه تحمل ناحیه یورو وجود دارد- حتی اگر کسی نداند این آستانه کجا است.
نتیجه اینکه «خروج یونان» یک روند است نه یک اتفاق. حتی اگر مذاکرات شکست بخورد، حتی اگر یونان در بازپرداخت قصور کند، حتی اگر دولت به دلیل نبود یورو، چاپ اسکناس جدید را آغاز کند، باز هم یک همه پرسی یا یک دولت جدید می تواند راهی برای بازگشت یونان فراهم کند.
اکثر یونانی ها خواهان ماندن در ناحیه یورو هستند. اما سیاستمداران آنها به جای اجرای اصلاحات در داخل، برای نجات خود به برلین چشم دوخته اند. یونان باید درک کند که اگر تغییر نکند، صبر طلبکاران سرریز خواهد کرد. اجتناب از طلاق برای همه بهتر خواهد بود. اما این ازدواج ارزش آن را ندارد که به هر قیمتی نجاتش دهند.
چگونه اقتدار کلیسای کاتولیک و نفوذ روحانیت در فرانسه از بین رفت؟
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
