صباح زنگنه در شرق نوشت: ایران و جهان عرب، دارای اشتراکات درخور توجهی هستند اما براساس دوری و نزدیکی حکومت‌ها و رژیم‌ها با ایران، برداشت‌های متفاوتی از این اشتراکات می‌شود. در ماه‌های اخیر بعضي از رژیم‌ها به دنبال تعریف جدیدی از روابط خود در منطقه و در جهان هستند و این ناشی از زلزله‌ای است که در منطقه به وقوع پیوسته است. این زلزله همانا به‌هم‌ریخته‌شدن معادلات بین‌المللی و سیطره نظام بین‌الملل بر مناطق گوناگون و مدیریت بحران‌هاست. در این وضعیت برخی دولت‌ها که احساس می‌کنند شرایط و تحولات خاورمیانه به نفع آنان نیست دست به هر اقدامی می‌زنند؛ حتی اگر به بهای خودکشی سیاسی و تاریخ آنان باشد. می‌توان عنوان این مرحله جدید را «تسلیم عربستان سعودی به طور مشخص به اسرائیل» گذاشت؛ مرحله‌ای که در واقع بیانگر سقوط تعدادی از کشورهای نفتی عرب در برابر ارزش‌های تاریخی و حتی معادلات توازن منطقه‌ای است.
وقتی فرزند ملک فیصل که با قطع صادرات نفت به غرب در برابر تجاوز اسرائیل به مصر مشهور شده، پیشتاز عادی‌سازی روابط با اسرائیل می‌شود گویی از آن نه به عنوان جبران عملکرد پدر خود بلکه عذرخواهی از اقدام ملک فیصل در برابر تاریخ باید تعبیر شود. از طرفی توسل به رژیم اسرائیل و عوامل تحت حمايت اسرائیل که یک نمونه آن ملاقات ابومازن- محمود عباس-با بازمانده‌های فرقه تروریستی شناخته‌شده منافقین است، آلوده‌کردن مبارزات فتح و فلسطینی‌هایی مانند ابوعمار و دیگر مبارزان نام‌آور فلسطینی است. این وضعیت که برای جمهوری اسلامی ایران آشکارکردن مواضع عمیق و درونی این رژیم‌ها به حساب می‌آید، نشانگر سقوط و مأیوس‌شدن و سرکوب ملت‌هاست که باعث شده حتی از ابتکار عربی مذاکره با اسرائیل هم عبور کرده و بدون هیچ مابازایی، همه برگه‌های اعراب را پای رژیم اسرائیل قربانی کنند. بااین‌حال اطمینان داریم که سخنگویان اعراب، این تعداد افراد و رژیم‌ها نیستند.
اينكه صاحبان دلارهای رو‌به‌زوال نفتی از فرصت غیبت مصر بزرگ و عراق و سوریه به عنوان قدرت‌های اصیل عرب و همچنین از اوضاع تحمیل‌شده بر مردم قهرمان یمن سوءاستفاده می‌کنند، «آخر بازی» نخواهد بود. در همین روزهای اخیر، احزاب بزرگ و اصلی یمن با هم به توافقاتی رسیده‌‌اند و با وجود فشارها و پول‌های هنگفت عربستان به سازمان ملل و سایر سازمان‌ها، نتوانستند از وقوع چنین اتفاقی جلوگیری کنند که این توافق خود بزرگ‌ترین ضربه به سعودی‌ها و سیاست تجاوزکارانه آنان در یمن محسوب می‌شود. این شرایط در سوریه هم در حال تحقق است و با محاصره حلب، حلقه تروریست‌ها محدودتر شده است. با همت، شجاعت و اتحاد ارتش و حشدالشعبی و مقاومت عشایری در عراق، یک قدم تا متلاشی‌کردن بدنه نظامی داعش در عراق فاصله وجود دارد. اینها تأیید نقش ملت‌ها در تعیین سرنوشت خود است و اقدامات مذبوحانه عربستان و امثال ابومازن، نفس‌های قبل از احتضار به حساب می‌آید. به‌هرحال کشورهای مترقی عرب همچنان قدرت سخن‌گفتن دارند و تحت‌الشعاع سروصدای رسانه‌های نفتی سعودی و برخی کشورهای اقماری آن قرار نخواهند گرفت. عراق، الجزایر، سوريه، تونس، عمان و لبنان که در همین اجلاس اخیر سران عرب در مقابل اقدامات مغرورانه سعودی‌ها ایستاد...
محور سازنده و بالنده‌ای را شکل داده‌‌اند که ایران باید همکاری با آنان را توسعه داده و همچنان به قدرت ملت‌ها در تغییر سرنوشت و انتخاب آینده خود ایمان داشته باشد. بدون تردید شرایطی که امروز ایران در سطح جهانی دارد و به‌ويژه در محور مبارزه با تروریسم و افشای منشأ و مبنای تروریسم و حمایت‌های مالی تروریسم از دست بالاتری برخوردار است در رفتارهای اخیر سعودی‌ها و اقمار آن بی‌تأثیر نیست. می‌توان با دیپلماسی فعال، مراحل تکوین تروریسم به اسم اسلام در افغانستان، تا زمانی که نسخه‌های جدید از آن شکل گرفت تا مقطع فعلی که به تولید داعش منجر شد را تشریح کرده و درباره انتقال این ویروس به کشورهای اروپایی و حتی به ایالات متحده، هشدارهای جدی‌تر سیاسی و امنیتی ارائه‌کرد.
شروع رشد آگاهی در مؤسسات و تینک تنک‌های غرب و مراکز مطالعاتی آن، نوید شناخت عامل اصلی و نیروی محرکه پدیده زشت تروریسم در جهان و اقدامات هم‌گرایانه برای انزوای کشورهای حامی آن را می‌دهد.
