ظلم صدا و سیما به 7 کاندیدا و 77 میلیون ایرانی

سازمان صدا و سیما، گویا قصد ندارد روش های مغرضانه و جانبدارانه سیاسی را کنار بگذارد و اجازه دهد "رسانه ملی"، واقعاً ملی باشد، گو این که برخی مدیران این سازمان، آن را ملک به ارث رسیده از پدرشان می دانند و به خود اجازه می دهند هر کاری خواستند با این سرمایه متعلق به همه ملت انجام دهند.

آخرین نمونه از اقدامات صدا و سیما، تلاش آشکار اداره كل پخش اخبار این سازمان برای انجام القائات انتخاباتی به نفع کاندیدایی است که برخی مدیران این اداره کل، نسبت به او ارادت دارند و می کوشند هزینه این ارادتمندی را از جیب مردم و به وسیله رسانه ملی پرداخت کنند!

کسانی که این روزها برنامه های انتخاباتی صدا و سیما را می بینند، به خوبی در می یابند که تلاش سازمان دهی شده و البته غیرهوشمندانه ای برای تحمیل سعید جلیلی -که مراد برخی مدیران این بخش است - صورت می گیرد.

مثلاً وقتی در بخش های خبری 21 و 20:30، خبرهای مربوط به میتینگ های تبلیغاتی و سفرهای استانی کاندیداها پخش می شود، جمعیت نشسته در پای سخنرانی جلیلی به تصویر کشیده می شود ولی برای سایر کاندیداها که عمدتاً جعیت بیشتری مخاطبشان هستند، از تصاویر بسته جمعیت، یا از خود کاندیدا که در پشت تریبون است یا از کاندیدا در حالی که از خودرو پیاده می شود و نظایر این استفاده می شود تا در نهایت، این قضاوت برای مخاطب عامی شکل گیرد که جلیلی با اقبال عمومی بیشتری مواجه است و بقیه کاندیداها مورد توجه رأی دهندگان نیستند، هر چند در عالم واقع، چند برابر گزینه شخصی برخی مدیران سیما رأی داشته باشند!

مناظره
گزارش  دهی از مناظره های کاندیداها نیز مشمول این روش غیراخلاقی و غیرقانونی است. صدا و سیما از یک سو، برای رعایت عدالت بین کاندیداها، سیستم های تشخیص دهنده صدای کاندیداها را به کار می گیرد و هزارم ثانیه را نیز محاسبه می کند تا همه به یک اندازه از این تریبون استفاده کنند ولی وقتی در بخش های دیگر، گزارش مناظره را پخش می کند، حرف های کاندیداهای دیگر را تقطیع کرده و ثانیه های اندکی را از بخش های خاصی از سخنان آنها بر روی آنتن می برد و سپس با چینش حرف ها و واکنش ها در یک تدوین جدید، بخش بیشتری از سخنان جلیلی را پخش می کند و در این بازی تصویری و کلامی که به مدد تدوین مجدد و تقطیع هدفمند انجام می شود چنین القا می کند که برنده مناظره، گزینه محبوب آقایان سیماست!

واقعاً کسی که ظرفیت و تقوای این را ندارد که بتواند امیال شخصی خود را در یک رسانه متعلق به عموم مردم، مهار کند و بی طرفی پیشه نماید، آیا می تواند معتمد عموم مردم باشد و اخبار درست را به آنها برساند؟!

اگر محاسبه هزارم ثانیه ای زمان کاندیداها در مناظره، قسم حضرت عباس صدا و سیما باشد، بی گمان، بخش های خبری و گزارشی این رسانه، دم خروسی است که بیرون می زند تا نشان دهد ترک عادت واقعاً موجب مرض است و صدا و سیما هم نمی خواهد عادت بی عدالتی و بی تقوایی سیاسی را ترک کند.

اگر صدا و سیما، شبکه خصوصی آقای ضرغامی یا آقای جلیلی یا همان مدیران اداره کل اخبار بود، نقدی بر آنها وارد نبود ولی مسأله اینجاست که آقایان رسماً از بیت المال، سوء استفاده می کنند و عین خیالشان هم نیست.

بعد از تحریر:
گفت: ... و بدبخت تر کسی است که برای دنیای دیگران، آخرت خود را بفروشد!