الله کرم مشتاقی در تابناک نوشت:
این روزها مرتبا از سوی دوستان پیامک هائی با مضامین طعنه آلود از جمله اینکه "بچه ها، اگر شهر سقوط کرد آن را دوباره فتح خواهيم کرد؛ مواظب باشيد که ايمانتان سقوط نکند(شهید جهان آرا)" و "آغاز 8 سال دفاع مقدس گرامی باد"،"به مالک بگو برگرد و به مهدی بگوئید نیاید، مردم ما تحمل سختی را ندارند" و ...
راستش را بخواهید این جور طرز تفکر برای مائی که خودمان را پیرو ولایت فقیه میدانیم همخوانی ندارد.
اگر "پیام" آقا به دکتر روحانی را در کنار"پیامک " های خودمان قرار دهیم متوجه اشتباه خودمان میشویم.
جملات زیر عینا از متن پیام تبریک حضرت آقا به رئیس جمهور منتخب استخراج شده اند:
- هیجان و التهابِ روزها و هفته های رقابت، باید جای خود را به همکاری و رفاقت داده و طرفداران نامزدهای رقیب در آزمون بردباری و متانت و دانایی نیز جایگاه شایسته ی خود را به دست آورند.
- هیچ احساسی، چه شادمانی و چه ناشادمانی، نباید کسی را به رفتار و گفتاری دور از شأنِ خردمندی و فرزانگی وادار کند.
- نگذارید بدخواهان، احساسات مردم را ابزار خواسته‌های پلید خویش کنند[چرا که ] وحدت ملی و رفق و مدارا پشتوانه ی امنیت کشور و خنثی کننده ی ترفندهای دشمنان است.
- رئیس جمهور منتخب، رئیس‌جمهور همه ی ملت است. همه باید برای دست یافتن به آرمانهای بزرگی که رئیس‌جمهور و همکاران وی در دولت، متعهد و مسئول تحقق آنند، به آنان کمک و با آنان همکاری صمیمانه کنند.
من فکر میکنم برای عمل به فرمایش حضرت آقا و اینکه ان شا الله از جمله کسانی نباشیم که رفتار و گفتارمان به تعبیر آقا "دور از شأنِ خردمندی و فرزانگی" باشد باید چند نکته را مد نظر بگیریم.
1- بپذیریم که انتخابات تمام شده و دکتر حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی رئیس جمهور ماست.
2- اینکه در عدم توفیق کاندیدای خود، این و آن را مقصر جلوه دهیم در حال حاضر بی اساس و بی فایده است (چه آنکه من نیز در این مورد حرف های زیادی دارم)من فکر میکنم قبل از استقرار دولت جدید و در حالی که تمام شخصیت های ملی و جهانی در حال تبریک به ملت، دولت و حکومت جمهوری اسلامی هستند خرده گیری از رئیس جمهور منتخب و حتی نقد درون گفتمانی "فعلا" صحیح نیست.
3- باید از این فرصت برای اثبات بی اساس بودن ادعای تقلب در انتخابات دوره دهم و به تبع آن بی ریشه بودن فتنه 88 استفاده کنیم.
4- من فکر میکنم این شکست برای جریان اصولگرائی یک نعمت بود، نعمتی که شاید از نخوت و غرور سران اصولگرائی بکاهد، نعمتی که جریان اصولگرائی را از انشقاقِ بیشتر نجات داد.
چگونه اقتدار کلیسای کاتولیک و نفوذ روحانیت در فرانسه از بین رفت؟
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
