مرگ مشکوک جهان پهلوان

فرارو- پیکر بی جان جهان پهلوان «تختی» یکی از اسطوره های ورزش ایران در 17 دیماه 1346 در اتاقش در هتل آتلانتیک تهران پیدا شد. اگر چه کیهان و اطلاعات 18 آبان آن سال با اشاره به این که غلامرضا دو روز پیش از مرگ وصیت نامه اش را در دفتر اسناد رسمی به ثبت رسانده است و با توجه به اختلافات خانوادگی او مرگش را خودکشی عنوان کردند اما مردم و طرفدارانش معتقد بودند ساواک به خاطر محبوبیت بالای تختی و مخالفتش با شاه پهلوی او را به قتل رسانده است. 

جلال آل احمد پس از مرگ تختی در یاداشت کوتاهی در این باره نوشت: از آن همه جماعت هیچکس حتی برای یک لحظه به احتمال خودکشی فکر نمی کرد.آخر جهان پهلوان باشی و در بودن خودت جبران کرده باشی نبودن های فردی و اجتماعی دیگران را و آن وقت خودکشی کنی ؟ این قهرمان که خاک «خانی آباد نو» را خورده بود هرگز به ناامیدی نمی اندیشید ؛ آخر امید یک ملت بود ، ملت ایران". 

پروژه حذف تختی به عقیده ی کسانی که علت مرگ او را خودکشی نمی دانند، یک سال قبل از مرگش و هنگام درگذشت دکتر مصدق می دانند. جایی که کشتی گیر اسطوره ای با اخطار ماموران نظامی و امنیتی هم حاضر نشد از رفتن به احمدآباد منصرف شود و به افسران گفت: دستگیرم کنید.

از همین جا روند حذفی تختی آغاز  و در پروسه‏ای چند ساله، زمینه آسیب رساندن به تختی فراهم شد. این عده معتقد اند در این چهارچوب، ابتداً تلاش شد، منابع مالی و حقوق تختی تا حد ممکن محدود شود و با راهکارهایی که با توجه به سکوت همسر پهلوان در سال‏های اخیر کیفیتش نامشخص مانده، اختلافاتی را میان وی و همسرش بوجود آورده و به آن دامن بزنند.

دست آخر نیز تختی که برای دوری از خانواده و عدم آوردن دلمشغولی‏هایی که رژیم برایش بوجود آورده بود، به نحوی مشکوک به هتل آتلانتیک که در کنار آن دفتر ساواک بود، رفت و احتمالاً مسموم شد تا به دستور مستقیم دربار با جلوه بخشیدن خودکشی به این قتل، علاوه بر آنکه ننگ این قتل از دامن شاه مخلوع پاک شود و هم جایگاه مقدسی که برای این پهلوان با حرکت‏هایی همچون جمع‏آوری کمک در جریان زلزله بوئین‏زهرا نزد مردم علی‏الخصوص مذهبیون شکل گرفته بود، فرو بریزد اما این دروغ بزرگ نتوانست جمله معروف گوبلز وزیر تبلیغات هیتلر که "دروغ هر چه بزرگ تر، تأثیرش بیشتر" را تحقق بخشد چرا که عموم مردم نپذیرفتند چنین اتفاقی قابل تحقق باشد.

با این وجود پس از انقلاب 57 که بسیاری از اسناد ساواک به دست نیروی‌های انقلابی افتاد، هیچ مدرکی دال بر دست‌داشتن ساواک و یا کشتن وی یافت‌نشد.