عبدالجبار کاکایی در گفت‌وگوبا اکبر نبوی در برنامه قاف گفت: شعر اجتماعی اعتراضی وجود دارد هر چند در تریبون‌های رسمی جایی ندارد. متاسفانه تریبون‌های رسمی جایگاه عرضه شعر اجتماعی نیست. در جایگاه رسمی، شعر اجتماعی شعری است که بستر بیانیه‌های سیاسی باشد و تشویق هم می‌شود.
به گزارش فرهیختگان وی افزود: مثلا در تشویق شاعران گلخانه‌ای هر جا از مواضع وزارت خارجه مثلا از یمنی یا بحرینی حرف بزنند، سریع تایید می‌شود و طرف توجه واقع می‌شوند، اما شاعری که انتقاد می‌کند فوری سراغش می‌روند که آیا ایمانت ضعیف شده؟!
کاکایی گفت: شعر اجتماعی دارد به وظیفه‌اش عمل می‌کند و صدای اعتراضی در آن وجود دارد هرچند بین قدرت و مردم دیالوگی برقرار نمی‌شود. هنوز فکر می‌کنم با "عشق" می‌توان این نسلی که امیدش را از دست داده نجات داد.
چگونه اقتدار کلیسای کاتولیک و نفوذ روحانیت در فرانسه از بین رفت؟
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
