تفال به حافظ چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳؛ رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد...

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

سیل سرشک ما ز دلش کین به درنبرد
در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد

یا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار
کز تیر آه گوشه نشینان حذر نکرد

ماهی و مرغ دوش ز افغان من نخفت
وان شوخ دیده بین که سر از خواب برنکرد
‌
می‌خواستم که میرمش اندر قدم چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

جانا کدام سنگ‌دل بی‌کفایت است
کو پیش زخم تیغ تو جان را سپر نکرد

کلک زبان بریده حافظ در انجمن
با کس نگفت راز تو تا ترک سر نکرد

شرح لغت: حریف: همپیشه، همکار/ مرغ دل بیقرار: طایر دل پریشان.

تفسیر عرفانی:‌

۱- ویژگی‌های شما عبارت اند از: خوشگذران، انسان شناس، جذاب و دلربا، خیرخواه، رفیق دوست، با سلیقه، راستگو، با وفا، افراطی، خوش رو، مادی گرا، پر جنب و جوش، زرنگ، پولساز، شاد، اهل مسافرت و میهمانی رفتن، ناقلا، وسواسی، لجباز و با اراده.

۲- بار‌ها تلاش و فعالیت نموده اید، اما موفق نشده اید، ولی خوشبختانه نا امید نشده اید. همین امید و اراده قوی موجب پیشرفت شما خواهد شد. اگر با توکل بر خدا و با استفاده از اراده، علاقه و تلاش قدری بر سرعت عمل خود بیفزائید، موفق خواهید شد، ولی اگر از این نیت فعلاً صرف نظر کنی، به مراتب بهتر است.

تعبیر غزل:

خداوند فرصتی بسیار نیکو در اختیار تو قرار داده بود که به هر دلیل آن را از دست دادی و اکنون غصه آن را می‌خوری و همه کسانی هم که تو را می‌شناسند بابت فرصت از دست رفته تو را سرزنش می‌کنند. با این حال بهتر است مایوس نشوی و از راه خود باز نگردی که همیشه فرصت جبران هست.